Eikenhout

Voor u onderstaand blog gaat lezen wijs ik u alvast op de  Vooraankondiging boek 'Oost, West, Thuis is het ook niet alles...'

Houdt u van wijn?
Ik wel, maar zou zeker niet durven beweren dat ik een kenner ben.
Integendeel, er zit blijkbaar een kabelbreuk tussen mijn smaakpapillen en het hersendeel dat zich bezig houdt met de hogere geur- en smaakbeleving die voor de echte wijnbeleving noodzakelijk is.
Ik ben meer een whiskyman.

Probeer het wel hoor. Steeds opnieuw.
Zo nu en dan laat ik me weer eens meenemen naar een wijnproeverij. Leuke avonden.
Staat er zo'n meneer achter een tafel met flessen uit een specifiek wijnland of een bijzondere regio.
Gaan we dus al die wijnen proeven en vooral de verschillen proberen te 'duiden'.
Er wordt gerold, gewalst, geslobberd en uitgespuugd.
Alsof je in een zaal lama's staat.
Moest ik erg aan wennen in het begin. Ben opgegroeid in een tijd waarin weggooien van voedingswaren (ik deel wijnen hier maar even bij in) zo ongeveer een doodzonde was.
Uitspugen? Ben jij gek! Doorslikken!
Ik herinner me daarom weinig meer van die eerste wijnproeverij.

Ging er laatst weer eens heen met een goede vriend en collega.
Een echte liefhebber en kenner.
Neen, een 'connaiseur'!
Zo iemand bij wie wel alle 1000 verschillende geur- en smaakdraadjes zijn doorgekoppeld naar de bovenkamer.
Eerst moest er aan de kurk geroken worden. Het is hem een gruw dat de meeste wijnen tegenwoordig schroefdoppen hebben. Ziet er niet uit, iemand die aan een schroefdop ruikt.
Daarna werd ieder glas wijn beoordeeld op neus, kleur, smaak en nadronk.
Prachtige teksten weet hij dan uit te spreken.
'Ik ruik walnoten' of  'aah, een smaak van pas gemaaid gras'.
'Truffels, ik ruik truffels! Vanille! Ik proef eikenhout!'
'Oeh, net nog een klein tanninetje in de afdronk'.
De gelukzaligheid druipt dan van zijn gezicht.
Ik keek hem aan en vroeg me af of hij aan dezelfde spiritualiën zat als ik.
Ik proefde wijn.
Lekkere wijn en, oh ja, rood.
Zover kwam ik wel, zelfs met mijn ogen dicht.
Uiteraard kon men aan het eind van de avond een fles (of liever een doos) van het geproefde kopen.
De prijzen!
Ik vroeg nog aan de organisator of ik daarmee direct een aandeel in het betreffende landgoed kocht. Hij keek mij schaapachtig aan.
De opmerking dat ik voor die prijs een stelling prettige doordrinkwijn  kon kopen bij de Dirck (uit de Almanak!) deed bij de man ter plekke zo ongeveer een belangrijke ader springen.

Op weg naar de auto nodigde ik de collega en vriend uit eens mee te gaan naar een whiskyproeverij.
Was hij nog nooit geweest. Een maand later pikte ik hem op, met een taxi.
Dat vond hij al vreemd.
Even later stonden we in een mooie Engelse pub.
Andere meneer, een met kilt, een andere tafel en andere drank: whisky. We zouden ons die avond dwars door de laag- en hooglanden heendrinken richting de kust.
'Waar zijn de spuugemmers?' , vroeg hij.
'Daar doen whiskydrinkers niet aan', zei ik. 'Het is al erg genoeg dat er iets verdampt bij het openstaan van fles en glas'.
Dat wat de Schotten zo mooi 'the Angels share' noemen.
'Gewoon doorslikken, de glaasjes zijn er klein genoeg voor'.

Het werd een bijzondere avond. Vooral vanwege het doorslikken (wat hij blijkbaar niet gewend was)
van de whisky (die hij blijkbaar niet gewend was).
Hij probeerde nog wel zijn 1000 geur- en smaakdraadjes aan te spreken maar gaandeweg de avond   brandde het ene na het andere draadje door.
De eerste twee, drie glaasjes gingen nog wel, halverwege de hooglanden is hij echter definitief verdwaald.
'Ikpvhroeff sjerie en un beetjuu aertbeij!', toeterde hij van dichtbij in mijn oor.
Met ruiken was hij al gestopt omdat ook zijn neus er definitief de brui aan had gegeven: volledig uitgebrand door de 45% alcoholdampen die er doorheen trokken.
'Asjemenou, ik ruiiik de sjee!!'. Dat was zo ongeveer het laatste wat hij meepikte van de 18 jaar oude Laphroaig voordat hij naast me van de barkruk gleed.

Heb hem braaf thuisgebracht die nacht, tegen de deur gezet en aangebeld.
Toen de taxi wegreed zag ik de deur opengaan en mijn vriend voorover op het 'Welkom' matje vallen.
Een zeer geslaagde avond.

De volgende dag zal hij wel weer eikenhout hebben geroken, en gevoeld.
Vooral tussen nek en kruin.
Eén groot blok eikenhout.

Sláinte!  ^*)

^{*)   op je gezonheid in Gaelic}

Vergeten de vooraankondiging van het boek te lezen? Kan alsnog via deze link:
Vooraankondiging boek 'Oost, West, Thuis is het ook niet alles...'

Voor het goede doel.