De afgelopen twee weken mocht ik weer eens op de planken staan. Voor het voetlicht.
In de schijnwerpers.
Grappige term.
'Schijn'werpers. Want het is allemaal maar schijn.
Geen werkelijkheid. Of toch?
Het is een vreemde hobby. De spanning. De bizarre wetenschap dat honderden regels tekst opgelijnd staan in je hoofd, als schapen die de dam over moeten. En dan maar hopen dat er geen paniek uitbreekt onder de schapen en ze op een eigenwijs, zelfgekozen moment de sprong wagen. Of helemaal niet springen.
Ik ken medespelers die het toilet uitbundig frequenteren voor aanvang. Een tweede wordt luidruchtig, een derde stil.
Wie kiest in godsnaam voor zo'n hobby?
Toneelspelers zijn vreemde mensen.
Ik dus ook.
Verlegen exhibitionisten.
Dat lijkt met elkaar in tegenstrijd en dat is het ook.
Zoals ik al zei. Vreemde mensen.................
Lezen hoe het verhaal verder gaat? Klik op onderstaande link.
Vooraankondiging boek 'Oost, West, Thuis is het ook niet alles...'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten