Ik kom niet

Pasen.
Ik rijd regelmatig langs een oud kerkje, niet meer in gebruik, aan de gevel een grote lichtreclame:
Jezus kom!
Deze dagen gedenken miljoenen mensen het lijden en sterven van die persoon.
Wachtend op zijn wederkomst, hopend, biddend. 
Het zet je aan het denken...

Ik kom niet.
Niet dat er geen redenen voor zijn. Ik heb al 1979 redenen gehad om wel te komen, en van die jaren had iedere dag wel zijn redenen. Miljoenen redenen waren er. Maar toch..

Kijk, het eerste probleem is, ik kom niet voor iedereen.
Dat is overigens niet mijn idee, maar er zijn nu eenmaal bevolkingsgroepen die mij toch wat minder luister toebedelen dan de 'ware gelovigen'.
Hun zelfverkozen titel trouwens, ik heb dat predicaat nooit uitgedeeld.
Hele bevolkingsgroepen die in mij niet meer zien dan een timmermanszoon, hooguit een profeet zoals Mohammed. Of men zet mij in het rijtje van Ghandi, Mandela, Moeder Theresa, Martin Luther King. Gewone mensen die in hun leven op een buitengewone manier mens waren, zonder daar zelf al te veel bij stil te staan.
Misschien ben ik dat ook wel, gewoon een mensenzoon, net als u, die in een ver verleden vond dat hij een statement moest maken, een stem moest geven aan minder bedeelden. Niets meer dan dat, maar daardoor juist niets minder.
Laten wel wel wezen, als je gelooft wat er geschreven staat heb ik Pontius Pilatus, op zijn vraag of ik de Messias was, geantwoord: dat zijn jouw woorden.
Maar goed, blijkbaar ben ik eigendom geworden van één bepaalde groep.
Dus als ik kom zullen al die anderen zich afvragen, wie is dat? Wie denkt hij wel dat hij is?
Ik ken het maaiveld in Nederland.

En daarbij, zal die ene groep die wekelijks voor mijn wederkomst bidt mij wel herkennen?
Zal ik opvallen als ik opeens rondloop op de Kalverstraat, LangePoten, op Leiden Centraal?  Het is niet zo dat ik er uitzie als de Amerikaanse Hollywood typecast die men van mij door de jaren heen gemaakt heeft.
Ik lijk niet op James Cazievel van The Passion (slechte film trouwens) of Ted Neeley van Jesus Christ Superstar (kon ik mij beter in vinden).
Ook heb ik niet de goud gelokte Italiaanse trekken die te zien zijn op de schilderijen van Da Vinci.
Eigenlijk lijk ik meer op Abdel, die schoonmaker die u dagelijks over het hoofd ziet op Leiden Centraal.
Het spijt me, wat al die portretten en kruisbeelden u ook doen geloven, ik ben een allochtoon.
.........................
Lezen hoe het verhaal verder gaat? Klik op onderstaande link.
Vooraankondiging boek 'Oost, West, Thuis is het ook niet alles...'