Niet bevrijden s.v.p.

4 en 5 mei achter de rug.
Een vreemde dag. Met dit jaar, meer dan ooit, 'gedoe' over wie wel en niet gewenst is bij de herdenking.
Langs welk graf er wel en niet mag worden gelopen.
Opnieuw hebben we het over 'wij' en de 'anderen'.

En natuurlijk documentaires op TV. Opdat wij toch vooral niet vergeten.
Een Nederlandse mevrouw, getrouwd met een Duitse man, haar vader in het verzet, zijn vader bij de Waffen-SS. Zij is trots op haar vader, maar geeft heel schuchter toe dat ook zij zichzelf soms betrapt op 'foute' gedachten.
Je zag haar bevrijding toen zij dit durfde uitspreken.
Een andere documentaire over de naar schatting 500.000 omgekomen Sinti- en Romazigeuners. De vergeten holocaust. Diezelfde zigeuners waar u en ik ons wellicht aan storen als ze muziek makend door de trein gaan.
Afsluitend op 4 mei het dit jaar voor het eerst te beluisteren Requiem voor Auschwitz. Indrukwekkend.

Wij hebben weer opnieuw herdacht.
Dat het nooit mee mag gebeuren: het collectief uitbannen en doodzwijgen van mensen vanwege hun geloofsovertuiging, afkomst, geaardheid.
We geloven dat dàt vast niet meer zal gebeuren, kan gebeuren. We kunnen al nauwelijks geloven dat het ooit op die schaal heeft plaatsgevonden.
Nooit weer.

Maar ik dacht vooral aan die oudere Nederlandse mevrouw en haar foute gedachten. Verontschuldigend haast. Een integer en oprecht mens.
Zouden er goede Duitsers zijn geweest, en foute Joden?
Maakt een foute gedachte je tot slecht mens, of alleen ........


Lezen hoe het verhaal verder gaat? Klik op onderstaande link.
Vooraankondiging boek 'Oost, West, Thuis is het ook niet alles...'